Komsomol’un Komünist Parti İle İlişkisi ve Özerkliği

Her ülkenin komünist partisi, topraklarında filizlenip yeşerdiği ve geliştiği ülkenin ekonomik temelini MLM ışığında tahlil etmeli, sürece yön veren temel çelişkiyi saptamalı ve doğru devrim perspektifine uygun bir strateji belirlemelidir. Komünist partisi izleyeceği politikaları, örgütlenmeleri, taktikleri esas/tali ayrımlarını belirlediği devrim stratejisine uygun hayata geçirmelidir.

Türkiye, Hindistan, İran gibi burjuva demokratik devrimini gerçekleştirememiş ülkelerde bu devrimi gerçekleştirme sorumluluğu proletaryanın önderliğindedir. Burjuva demokratik devrimini gerçekleştirmemiş, emperyalizme göbekten bağımlı, yarı feodal, yarı sömürge devletlerde Milli Demokratik Devrim Halk Savaşı stratejisiyle başarıya ulaşabilecektir. Milli Demokratik Devrimin ya da daha doğru adlandırmayla Yeni Demokratik Devrimin Halk Savaşı stratejisiyle gerçekleşeceği gerçeği 1949 yılında Mao’nun önderliğinde Çin’de milyonların pratiğinde sınanmıştır. Halk Savaşı stratejisiyle devrimi hedefleyen komünist partisi stratejiyi ülkeye özgülediği gibi baştan aşağıya kendini Halk Savaşı stratejisine uyumlu olacak biçimde de şekillendirir.

Komünist partisinin hedefi genel bir ifadeyle iktidarı alma mücadelesinde işçi sınıfı önderliğinde halkı örgütlemektir. Bu kapsamda özgünlükleri, halk gençliğini komünist partisinin özgün bir örgütlenme ve politikayla ele almasını gündeme getirir.

Komünist partisinin kitleleri örgütleme, onlara önderlik edip gerektiğinde seferber etme misyonuna paralel komsomol da komünist partisinin halk gençliğini örgütleme ve gençleri devrimin etkin özneleri haline getirme amacıyla oluşturduğu komünist gençlik örgütüdür. Doğal olarak komsomol, komünist partisinin belirlemiş olduğu devrimi, stratejiyi, görevleri, genel politikayı olduğu gibi kabul eder fakat kendisinin varlık sebebi olan halk gençliğinin özgünlüğünü göz önünde bulundurarak kendisine biçilen görevleri ve belirlenen politikaları özgün olarak uygular. Komsomol, komünist partisinin halk gençliği içinde örgütlenmesinde bir araçtır ve amacı komünist partisinin ideolojisini ve siyasetini halk gençliği içinde yaygınlaştırmak, komünist partisinin belirlediği politikaları özgün biçimde uygulamak, komünist partisi önderliğinde yürütülen Yeni Demokratik Devrim, sosyalizm ve komünizm mücadelesinde halk gençliğini komünist partisinin ardında örgütlemek ve savaştırmaktır. Bu noktada araç/amaç diyalektiğini ihmal etmemek önemlidir: komsomolun halk gençliğini komünist partisinin güzergâhında savaştırmak için, devrim için inşa ettiği unutulmamalıdır. Onun amacını belirleyen komünist harekettir; kendisi bunun aracıdır…

PARTİ OKULU: KOMSOMOL

Komsomolun asıl işlevi gençlik için parti okulu olmasıdır. Emeğin bir geçim aracı olmaktan çıktığı, sınıfların ortadan kalktığı bir dünya için savaşan komünist partisi geleceğe hükmetmeyi temel yükümlülüğü sayar. Gelecek gençlerin ise komünist partisine örsle çekiç arasında yoğrulmuş komünist kadrolar yetiştirmek ve halk gençliğini komünist partisinin ideolojik politik hattında örgütlemek komünist partisinin geleceğini korumaya alacak ve devrim mücadelesini sürekli ve gelişkin kılacaktır. Önderlik kabiliyeti yüksek, inisiyatifli, yetkin ne kadar kadro yetiştirse komünist partisi de o kadar güçlenmiş demektir.

İbrahim yoldaşın kadrolar üzerine söylediklerini okuyalım: “Kadrolarımız engin bir tecrübeye sahip oldukları kadar, derin bir teorik kavrayışa sahip olmalıdırlar; siyasi bakımdan ileri, yetişkin ve kavrayışlı kişiler olmalıdırlar. Tecrübelerini doğru bir şekilde değerlendirebilmeli, ML-MZD’yi pratiğe uygulamayı öğrenmeli, devrimimizin her türlü meselesinde doğru ve yeterli görüşlere sahip olmalı, kitleler arasında hareketimizin çizgisini, politikasını, programını rahatça savunabilmeli, yayabilmelidirler.” Devrim, yani yıkım ve inşa nasıl ki komünist partisinin yaratıcılığını, müdahaleciliğini, dönüştürücülüğünü gerekli kılıyorsa komsomol da değişime-dönüşüme açık halk gençliğini bu özelliklerle donatmalı, partiye zihinsel ve fiziksel anlamda etkin-atak kadrolar yetiştirmelidir.

Proletarya önderliğinde komünist partisi “dünyayı değiştirme” amacıyla savaşır. Yüzyılların sömürü düzenine kılıcını çeker, onu yener ve yeniyi büyütür. Eskiyi yıkarken yeniyi kurar. Tarihsel miadını doldurmuş yapıları yıkmanın ve yerine ileri, yeni olanları kurmanın yolu gerçekliği kavramaktır. Halk gençliğinin yeniyi, bilimsel olanı, haklı olanı kavramaya yatkınlıklarını komsomol MLM ile birleştirmeli, geliştirmeli ve olgulara, değiştirilecek olanın kendisine, nasıl değiştirileceğine ve yerine kurulacak olana hâkim kadroları partiye yetiştirmelidir. Nasıl ki değiştirmek için yalnızca anlamak ve yorumlamak esasen bir şey ifade etmiyorsa, anlamadan değiştirmeye kalkışmak da el yordamıyla yürümeye benzer. Mao’nun “Araştırmayanın söz hakkı yoktur.” cümlesini anımsayarak araştırmanın, sorgulamanın, öğrenmenin bir komünistin olmazsa olmazlarından olduğu bilinciyle komsomol, partiye bilgili kadrolar yetiştirmelidir. Komünist partisinin devrim mücadelesinin karşı devrim karşısındaki zaferi ancak ve ancak parti içinde iki çizgi mücadelesindeki ısrarla ve bulunduğumuz her alanda sınıf mücadelesinin okyanusuna bütün benliğimizle atlayarak mümkün olacaktır. İnsanlaşma ve özgürleşme emperyalist kapitalist sisteme karşı savaşmakla, kurtuluş karşı devrimi devrimle alt etmekle gerçekleşecektir. Tarihin omuzlarına yüklediği bu sorumlulukla savaşan komünist partisine komsomol fedakâr, partinin çıkarından başka çıkar gözetmeyen kadrolar yetiştirmelidir.

Kadrolaşmada eğitimin önemi büyüktür. Yukarıda değindiğimiz kimi özelliklerin halk gençliğinde rahatlıkla gözlenebilir olması, halk gençliğinin kalıplaşmamış, yeniye açık karakteri onu komünist partisinin ideolojik, politik bakış açısını kazanmaya, MLM ideolojiyi kavramaya yatkın kılmaktadır. Eğitimlerin önemine vurgu yaparken pratikten kopmamak gerekir. Eğitim anlayışımız teorik ve pratik çalışmaların bütünü olmalıdır. Komsomolun kadro yetiştirmesi, var olanların yetkinleştirilmesi görevi komsomol önderliğinindir. Önderlik kadroları tanımalı, görevlendirip ve denetleyip yeteneklerini açığa çıkarmalı, ideolojik, politik düzeylerini bilmeli ve inisiyatif vermelidir. Bunlar kadroların doğru konumlandırılmasının da önkoşuludur. Mao’ya kulak verelim: “Önderlik son tahlilde iki temel sorumluluğu içerir: fikir geliştirmek ve kadrolardan iyi yararlanmak.”

KOMSOMOLUN ÖZERKLİĞİ

Komsomol, komünist partisi önderliğinde halk gençliği içerisinde ideolojik, politik, siyasal ve askeri çizgisini yayacak, bu çizgi etrafında örgütlenecek ve komünist partisine kadro yetiştirecek örgütsel olarak özerk bir yan örgütlenmedir. O komünist partisinin siyasal ve ideolojik şekillenişine tabidir ve partinin siyasal, politik hattı doğrultusunda halk gençliğini harekete geçirme misyonu vardır. Komsomolun faaliyetleri komünist partisinin merkezi görevleri ve amaçlarıyla eş güdümlü olmalıdır; fakat aynı zamanda hedef kitlesinin özellikleriyle uyumlu ve özgün olmalıdır. Yukarıda üstünde sıkça durduğumuz üzere komsomol halk gençliğini komünist partisinin ihtiyaçlarına göre eğitecek, geliştirecek parti okulu misyonuyla yükümlüdür. Özcesi, komsomol için komünist partisinin politikaları, yönelimleri ve ihtiyaçları esastır. Komsomol örgütlenmesi, genel bir komünist anlayış ve çizgi olan “yukarıdan aşağıya, içeriden dışarıya, partiden kitlelere, yakın olandan uzak olana doğru bir gelişim” izlemelidir. Komünist partisinin politikalarının halk gençliği içerisinde çekim kuvveti yaratması için komsomolun iyi bir şekilde örgütlenmesi ve bu örgütlenmesini sürekli geliştirmesi zorunludur. Halk gençliğini Yeni Demokratik Devrim’e kanalize etmek için geniş kitle örgütleri yaratmak ve var olan bu türden örgütlenmelere önderlik etmek için iyi örgütlenmiş ve merkezi önderliğin koyduğu politikaları kavramış, bu politikaları halk gençliğinin sorunlarına özgülemiş bir komsomol zorunludur. Halk gençliği; değişime, dönüşüme yatkınlığıyla, yeniye, bilimsel olana ve haklı olana açıklığıyla, güçlü kavrama yeteneğiyle, kavradığını hızlı bir biçimde hayata geçirme özelliğiyle, sahip olduğu ortak gelecek kaygısıyla birlikte -bütün bu özellikleriyle- özgün bir toplumsal tabakadır. Komünist partisinin gençliğin ileriyi temsil eden bu özelliklerini komünizm davasıyla bütünleştirmesi yolunda örgütsel olarak komsomolun özerkliği çok önemli ve zorunludur. Komsomolun örgütsel özerkliği bir yandan ona merkezin görevlerini, amaçlarını, politikalarını halk gençliğine özgüleme imkânı verirken diğer yandan genç komünistlerin yönetme, inisiyatif alma, denetleme, müdahale etme, üretme yani komünist partisinin politikaları doğrultusunda önderleşme olanağı sunar. Fakat bu şu anlama gelmemelidir: komünist partisinin komsomol örgütlenmesinin olmadığı bir zamanda veya alanda genç komünistler gelişemez! Komsomolun özerk olması partinin müdahalelerine ya da yönlendirmelerine açık olmaması anlamına gelmemektedir. Komünist partisi komsomolun yönetiminden sorumludur, bu sorumlulukla komsomolu denetler, ona müdahalelerde bulunur. Bundan dolayı son tahlilde komsomol komünist partisinin ideolojik, politik önderlik çatısı altında çalışmalar yürütür ve bütün şekillenişi komünist partisinin ideolojisine, ilkelerine ve siyasetine göre olmak zorundadır. Dolayısıyla genç komünistlerin partinin bünyesinde eğitilmeleriyle örgütsel olarak özerk komsomolda eğitilmeleri birbirlerini kesen şeyler değildir. “Gençler yalnızca komsomol içinde örgütlenir.” şeklinde bir anlayış doğru değildir. Komsomol dahil bütün örgütler doğrudan komünist partisine bağlı olduklarından gençlikle ilişkili bütün örgütler aslında gençliğin komünist partisiyle ilişkisini göstermektedir ve komünist partisi her parçada onları devrimin saflarına kazanmakla sorumludur. Bununla birlikte genç komünistlerin veya örgütlenmeye açık olan gençlerin komsomol içinde eğitilmeleri, partiye doğru komsomolun içinden gelmeleri koşulunun da sağlanması gerektiğini belirtelim ve bunların birbirlerini kesen şeyler olmadığını yineleyelim. Bu koşul komünist partinin durumuyla, komsomolun niteliğiyle, uygunluğuyla ilgilidir. Komsomol ile komünist partisi önderliğinin birbirini geliştirmesi ve komsomolun halk gençliğine önderlik edebilmesi için bu diyalektik bağın yakalanması gerekmektedir. Komsomol komünist partisinin genel yönelimiyle, yaşadığı sorunlarla da ilgilidir; bunun temel nedeni komünist partisini takip edip ondan öğrenerek gelişeceğine dair anlayıştır. Parti okulu olarak komsomol partinin yönelimini, sorunlarını kendi gelişimi için temel kabul eder ve ancak bu yolla okul işlevinin gerçekleşeceğini bilir. Komsomolun çok yönlü gelişmesi ve önderleşmesi de bu yolla olanaklıdır. Komsomolun halk gençliğini örgütleyip onlara doğru önderlik etmesi için komünist partisinin müdahaleleri ve yönlendirmeleri zorunludur. Önderliğin yeterli müdahale ve yönlendirmelerde bulunamadığı zamanlarda komsomolun örgütsel olarak özerk olmasından da kaynaklı içerisinde doğan yanlış yaklaşımların, yürütülen yanlış politikaların zemini güçlenebilmektedir. Tam da burada nasıl ki komsomol komünist partisinin siyasal ve ideolojik şekillenişine tabi ise komünist partisi de siyasal ve ideolojik olarak müdahaleler ve yönlendirmelerde bulunarak ona önderlik etmelidir. Özcesi, komsomol içerisinde gerçekleşen yanlış yaklaşımlar ve politikalar, eksiklikler, öngörüsüzlükler doğallığında komsomol önderliğiyle ilişkiliyken komünist partisinin içinde bulunduğu durumdan, önderliğinden de bağımsız değildir. Bu gerçeklik, komsomol ve komünist partisi ilişkisinin doğal bir sonucudur.

SINIF SAVAŞIMININ GÜÇLÜ SİLAHI: KOMÜNİST PARTİSİ

Sınıf savaşımında komünist partisi karşı devrimle olan mücadelesinde sürekli bir gelişim, ilerleme içindedir; kendi geriliklerini, kendindeki iç düşmanı alt etmesiyle dışındaki düşmanı alt etmesi aynı sürecin iki yanıdır. Burada iç düşmandan kastımızın burjuva anlayışı, çizgisi vb. olduğu bilinmelidir. İdeolojik sapmalara karşı iki çizgi mücadelesinde sürekliliğin sağlanması zorunludur. Bu gerçeğe tarih tanıktır. Burjuva çizginin komünist partisinde hâkim olması demek komünist partisinin komünist niteliğini yitirmesi ve sınıf savaşımında burjuvaziye karşı bir süreliğine de olsa kaybetmesi demektir. Böyle bir komünist partisinin örgütlülüklerine ve proletaryaya önderlik etmesi beklenemez. Komünistlerin bilinçlerine çıkarması gereken şey sınıf savaşımında gelişebilmenin yolunun parti içindeki yanlış düşüncelerle mücadeleden geçtiğidir. Sınıf savaşımında güçlü Bolşevik/Maoist bir komünist partisinin her parçası kendisinden farklı düşünülemez. Güçlü komsomol faaliyeti için güçlü komünist partisi! Her türlü burjuva hastalık MLM panzehriyle yok edilecektir. Komünist partisinin mücadelesinde eksiklikleri -olmaması eşyanın tabiatına aykırıdır- alt etmek önemli fedakârlıklar gerektirir. Mehmet Demirdağ yoldaşın söylediklerini okuyalım: “Teorimize ve stratejimize, yaşadığımız topraklara ve dünya gerçeğine vakıf diyalektik materyalist yöntemi içselleştirmiş, politik olarak üretken, planlı, disiplinli, deneyimli, dersler çıkarmayı bilen, çıkardığı dersleri uygulayan, kolektivizmi içselleştirmiş, geniş kitlelerle siyasi canlı bağları olan, savaşçı, fedakâr, gözü pek, inisiyatifli, ufku geniş, karmaşık problemlerin içinden çıkabilen, eleştiri ve özeleştiride bilimsel, hesapsız, partiye, devrime, halka ve yoldaşlarına kendini adamış, geniş kadro yapısına sahip olmamız Demokratik Halk Devrimi zafere ulaştırmamız için zorunludur.” Demirdağ yoldaşın saydığı özelliklere sahip geniş kadrolar sayesinde komünist partisi milyonlarca işçi, köylü, emekçi genç ile birlikte ihtilal ırmağında coşkun bir şekilde akacaktır. Güçlü komsomol faaliyeti için güçlü komünist partisi gerekmektedir. Daha güçlü bir komünist partisi için komünist partisinin genel politika ve hedeflerini halk gençliğine özgüleyecek, ideolojik, politik, siyasal ve askeri çizgisini halk gençliği içerisinde yayacak, halk gençliğini örgütleyecek ve komünist partisinin ardında Yeni Demokratik Devrim güzergâhında savaştıracak güçlü bir komsomol gerekmektedir. Komünist partisi ve komsomol ilişkisi arasındaki bu diyalektik bağı kavradığımızda önümüzdeki engellerin bir kısmını aşmış olacağız.